Krótka historia Szkoły Podstawowej w Lutomiersku – opracowała Teresa Włodarczyk

Lutomiersk jest jedną z najstarszych miejscowości w Polsce. Od kiedy datuje się powstanie na tym terenie zorganizowanego szkolnictwa, które doprowadza nas do miejsca, w którym znajdujemy się dzisiaj, do Szkoły Podstawowej przy ul. Piłsudskiego 1? Oto , co udało się ustalić na podstawie dostępnych źródeł informacji.

Dawni właściciele Lutomierska byli ludźmi wykształconymi np.przedstawiciele Lutomirskich studiowali w Akademii Krakowskiej. Natomiast pierwsze formy nauczania mieszkańców sięgają końca XIV wieku i wiążą się z powstaniem na tym terenie cechów: sukienniczego, prasolskiego, krawieckiego, szewskiego, stolarskiego, garncarskiego.

Znane nam zapisy dotyczące prób zorganizowanego nauczania dzieci w Lutomiersku na poziomie elementarnym pochodzą z ksiąg parafialnych i datują się dopiero na II połowę XVIII wieku. Zapis pochodzący z roku 1768 przekazuje informacje o Janie Baranowskim miejskim pisarzu, który uczył dzieci wiejskie. Nauczaniem dzieci zajmował się też organista. Nie było budynku szkolnego. Dopiero w XIX wieku na terenie w pobliżu kościoła parafialnego wybudowano drewnianą szkołę, w której mieściła się część izb lekcyjnych.

W XVIII wieku nie było na terenie Lutomierska miejskiej szkoły bowiem właścicielka księżna Sanguszko nie wykazywała troski o szkołę dla dzieci polskich.

Ważna data dla mieszkańców Lutomierska to rok 1808, rok oficjalnego założenia szkoły elementarnej. Dozór nad nią mieli : proboszcz, dziedzic i burmistrz.

W 1812 roku do szkoły utrzymywanej przez mieszczan uczęszczało 60 dzieci. Pierwszym dyrektorem- nauczycielem był Jan Bęklewski. W 1817 roku nauczycielem mianowany został Józef Nowicki a od 1831 roku ponownie J. Bęklewski. Jego następcami byli : od 1850 roku Franciszek Szelągowski, a od 1863 roku Sabin Mieszkowski.

W latach 1858-1864 szkołę czterokrotnie przenoszono.

Po zakończeniu I wojny światowej , w roku 1918, powołano w Lutomiersku szkołę powszechną, której kierownikiem został Jan Niepokój. Początkowo była to szkoła elementarna, ale już w roku szkolnym 1919/1920 sześcioklasowa, a rok później siedmioklasowa.

Po I wojnie światowej izby lekcyjne rozrzucone były aż w sześciu miejscach. Trzy klasy mieściły się w budynku szkolnym na ulicy Głowackiego. Pozostałe natomiast w budynkach prywatnych.

W 1933 roku nauka w szkole powszechnej odbywała się w trzech budynkach ( w budynku na ul. Głowackiego, w nowej drewnianej szkole, w której mieściły się cztery klasy: czwarta, piąta, szósta i siódma oraz w klasztorze gdzie od 1929 roku funkcjonował sierociniec.

18 czerwca 1936 roku wydano pozwolenie na budowę murowanej szkoły. W grudniu 1938 roku nastąpiło jej poświęcenie. Oddanie do użytku natomiast 10 stycznia 1939 roku. Lutomiersk zyskał szkołę dla około 600 dzieci.

7 września 1939 roku do Lutomierska wkroczyli Niemcy. Nauka w szkole dla dzieci polskich odbywała się do 17 stycznia 1940 roku a wznowiona dopiero po zakończeniu II wojny światowej kiedy to do szkoły znowu mogli powrócić uczniowie.

1 września 1966 roku szkoła rozpoczęła działalność jako zreformowana ośmioklasowa szkoła podstawowa.

1 września 1973 roku powołana została Zbiorcza Szkoła Gminna w Lutomiersku.

W 1994 roku rozpoczęto rozbudowę naszej szkoły, którą zakończono w 2002 roku. Od tego czasu my uczniowie Szkoły Podstawowej w Lutomiersku kształcimy się w przestronnej, nowoczesnej szkole, która dzisiaj obierze imię Orła Białego.